ANAYURT OTELİ – YUSUF ATILGAN KİTAP YORUMU

KÜNYE:

Adı: Anayurt Oteli

Yazar: Yusuf Atılgan

Yayınevi: Yapı Kredi Yayınları, 2016

Sayfa Sayısı: 108

Alıntılar:

- Ne çok yalan söyleniyordu yeryüzünde; sözle, yazıyla, resimle ya da susarak. (sayfa 53)

- İlle gerekli miydi başkaları? (sayfa 69)

- Yeryüzünde canlı kalmanın bir bakıma suç işlemeden olamayacağını bilmeyen, kendilerini suçsuz sanan insanlardan çekiniyor, utanıyordu. (sayfa 96)

- Dayanılacak gibi değildi bu özgürlük. (sayfa 108)

Ben Ne Düşünüyorum?

Bu kitap bana, ilk okuduğum kitabına aşık olduğum yazarın başka kitabını okumak istemeyişimdeki haklılığımı ispatladı. Kitabı o kadar yadsıdım ki sorulduğunda ne okuyorsun diye, Aylak Adam diyorum hala.

Aylak Adam benim için gerçekten farklı bir kitaptı. Ara ara yeniden okuduğum, özlediğim kitaplardan. Anayurt Oteli’nin Zebercet’inde de biraz Bay C.’yi, biraz Ayfer Tunç’un Dünya Ağrısındaki otelciyi bulurum diye düşünmüştüm açıkçası. Bunlardan ziyade kitaptaki devridaimlerde Kırmızı Saçlı Kadın’ı, Zebercet’te de Albert Camus’un Yabancısını buldum.

Zebercet tıpkı Yabancı’daki karakter gibi dünyaya yabancılaşmış, biraz hastalıklı bir karakter. Ömrünün 10 yılı baba yadigarı sayılabilecek Anayurt Oteli’ni işleterek geçmiş. Nadiren dışarı çıkmış, sinemaya bile en son 10 yıl önce gitmiş kahramanımız. Hatta öyle ki yaşadığı yer bir kasaba olmasına rağmen dışarı çıktığında hiç kimse tanımıyor onu, böylece herkesle başka biri olabiliyor kahramanımız.

Zebercet’in tekdüze günleri, gecikmeli Ankara treniyle otele gelen kadınla saplantılı bir bekleyiş halini alıyor. Sadece 1 gün kalan bu adını bile bilmediği kadını hasretle bekliyor.

Zebercet, sapkın cinsel arzuları olan bir karakter. Kadın, erkek, insan, hayvan onun için pek fark etmiyor. Bu yüzden kitabın büyük bölümünde Zebercet’in cinsel arzularını ve bu arzularını tatminini okuyoruz. Öyle ki artık rahatsız edici bir boyut kazanıyor.

Ben kendi adıma kitaptan aradığımı bulamadım. Zebercet’te iyi malzeme olduğu ve daha iyi değerlendirilebilecek bir karakter olduğu kanısındayım. Zebercet’i anlayabilmek isterdim, daha çok ruh tahlili isterdim mesela. Gereksiz cinselliğe boğulmuş ve bunun altında ezilip gitmiş bir karakter görüyorum yalnızca, onun neden böyle bu halde olduğunu göremiyorum. Kitap devridaimlerle bu konuya bir parça aydınlık getirmeye çalışmış olsa da maalesef beni tatmin edemedi. Üzgünüm Zebercet.

Puanlama:

-Kapak Tasarımı: 5/5 (%5)

Ben bu kapakları seviyorum.

-İsim – Kitap Uyumu: 5/5 (%5)

Tam puan.

-Özgün Konu – Özgün Anlatım: 5/5 (%30)

Özgünlüğüne pek bir şey diyemem. Yusuf Atılgan sonuçta.

-Yazarın Dili: 2/5 (%30) 

Yazar bu kitapta beni üzdü. Üstelik oldukça karmaşık bir anlatım biçimi vardı cümleleri takip etmekte gerçekten zorlandığım oldu.

-Kitabın Dünyası: 2/5 (%30)

Kitap kendi içinde bir karmaşa içinde.

Kitabın Puanı: 3.2 / 5