POŞET 1 YAŞINDA!

Merhaba!

Geçen sene bugün, akşam vakti otururken aniden gelen bi gazla, 1 kişi bile okusa yeter diye düşünüp blog açmaya karar vermiştim. Uzun zamandır düşündüğüm bir şeydi ve hayatımın en doğru kararlarından biri olacağının henüz farkında değildim.

Hayatım boyunca yanımda hep kitaplar vardı, üzüldüğümde, sevindiğimde, insanlardan kaçtığımda, her daim bana kucak açan eski bir dost gibiydiler. Hatta okuma yazma bilmezken bile kitapları evdekilere okutturup sonra sanki kendim okuyabiliyormuş gibi cümleleri aynı sayfalara yerleştirerek sesli bir şekilde anlatarak herkesi şoke etmişliğim de olmuştur 😁 Bu yüzden okuma alışkanlığı kazanılan yaşı öğrenmek için sorulan "okumaya ne zaman başladın?"

 gibi sorular gördüğümde her zaman afallayıp "okumaya 7 yaşında başlanır kaç yaşında başlanacak" diye düşünmüşümdür. Sonradan da kitap kurdu olunabildiğini öğrendiğimde şaşırmam da bu sebepten 😁 Yani hiçbir zaman çok geç değilmiş aslında.

Sonraları kitap bloglarına dadanmaya başladım. Geceleri sabaha kadar oturup beğendiğim kitap bloglarının tüm yazılarını okuduğum oluyordu. Ara ara keşke ben de yazsam diye düşünsem de sanki  bir fitneymişçesine hızla aklımdan uzaklaştırıyordum ya da aksine uzun uzun bloglu hayaller kuruyordum. Çünkü yazmayınca bir şekilde uçup gidiyor her şey. 

Blog yazmak, daha dikkatli bir okuyucu olmamı sağladı. Eskiden çok da önemsemediğim ayrıntıları fark edip üzerinde uzun uzun düşünür oldum. Ve en önemlisi hiçbiri kaybolmadı. Tüm o düşündüklerimi bir şekilde (tabii kitabı okumayı engellemeyecek düzeydeyse) sizlerle paylaşmaya çalıştım. Bazen benim göremediklerimi siz gördünüz, bazense tam tersi.

Elime kahvemi alıp kitaplar hakkında ahkam kesmeye başladığımda bunca insana ulaşabileceğim, bunca dost edinebileceğim aklımın ucundan bile geçmemişti. Ve şunu gördüm ki blog platformu diğer tüm sosyal mecralardan bambaşka bir yerde. İnsanlar takipçi kasmaya çalışmıyor burada. Kimse kimseyi rakip görmüyor, kıskançlık yok. Bolca dostluk ve yardımlaşma var. Blog yazan herkes ne çok emek verildiğini bildiği için 40 yıllık arkadaşıymışçasına sahip çıkıyor diğerine. 

Burada o kadar güzel dostluklar edindim ki.. Aslında buraları güzelleştiren onlar diyebilirim. Onlar olmasa 1 yılın sonunda hala burada olur muydum emin değilim. Bu yüzden tüm blogger arkadaşlarıma ve okuyucularıma çok teşekkür ederim 💗

Bu yıl içinse maalesef geçen yılki kadar bloguma vakit ayıramayacağımı; ama her fırsatta uğrayıp okuduklarımı paylaşmaya çalışacağımı söylemeliyim. Çünkü bu yıl üniversitenin son yılı ve akademik düşünen bir Poşetseniz ve önceki yıllarda yan gelip yatmışsanız hem okul ortalamanızı düzeltmeniz hem de ALES ve YDS'den fantastik puanlar almanız gerekiyor demektir. İşte son zamanlarda verdiğim o uzunlu kısalı araların sebebi de bunlardır efenim.

Umarım okumaktan vazgeçmezsiniz ve daha nice nice yılların kutlamasını yaparız 😊

Hepinizi çoookk seviyorumm 🙈 Hoşçakalın! 🙋