ŞUBAT RAPORU 2016

 

Bu ay okuyamama durumum yüzünden bir hayli bloggerın kafasını şişirdim :D Üstüne bir de yazamama durumu eklendi. Hiçbir şey yapamıyorum arkadaşlar tembellikten ölmesem bari :( 

Gelelim bu ay okuyup izlediklerimee..

Şubat Ayında Okuduklarım:

Kitaplar hakkında ayrıntılı yoruma, başlıklarına tıklayarak ulaşabilirsiniz :)

-Trendeki Kız – Paula Hawkins:

Bu kitap çıktığında ne kadar reklamı yapıldı bilirsiniz. Hayran olanlar ve sevemeyenler olarak okuyucuları ikiye ayrıldı ve ben çok da sevemeyenler kısmında kaldım. Evet güzeldi, heyecanlı bir hikayeydi; ama çok gerekli miydi, değildi. Diğer milyon tane polisiye kitaptan çok da bir farkı yoktu açıkçası. Yine de çok merak edenler indirimden alıp bir şans vermeliler bence. Kötü bir kitap değil, ama bir şaheser de değil.

-Ay’da 172 Saat –Johan Harstad:

Bu da ufak tefek eksikleri olan, ama konusuyla bu eksiklikleri unutturabilen, yine de keşke daha fazla ayrıntı olsaydı diyeceğiniz, heyecanın azalmadığı kitaplardan. Özellikle kayıplar karşısındaki soğuklukları bana biraz tuhaf gelmişti. Ama kitabı okudukça bir ayrıntı keşfediyorsunuz ve sırf o ayrıntı için, kitabın yarattığı o kasvetli evren için bile okunabilir diye düşünüyorum. Ben çok severek okumuştum.

-Cadı Avcısı –Virginia Boecker:

Bu da yeni çıkan ve müthiş bir baskıya sahip olan kitaplardan.. Kitap oldukça akıcıydı bir oturuşta bitirip ne zaman bittiğinin farkına bile varamayabilirsiniz. Okuduğum birçok kitapta olduğu gibi bunda da ana karakteri sevemedim. Böyle kararsız, ne istediğini ne hissettiğini bilmeyen tipler ne çok kitapta var. Yorumumda da yazmıştım zaten kızımız biraz ayran gönüllü diye :) Kitabın eksiği bize o dönemi yaşatacak, o dönemin sokaklarında gezdirecek fazlaca betimlemenin olmamasıydı. Bir de cadılar hakkında çok da bir bilgi verilmemesi. Ama ne yalan söyleyeyim bu kitaptan sonra cadılara ayrı bir ilgi duymaya, cadılı kitaplar okumak istemeye başladım. Yine bu ayın sevdiğim kitaplarından oldu.

-Mezarlık Kitabı –Neil Gaiman:

Kitabın adını görünce bile ana karakter Bod (Nobody Owens) aklıma geliyor ve kocaman gülümsememe engel olamıyorum. Gaiman mezarlıktan koca bir dünya ve harika karakterler yaratmış. Kitabın biraz çocuksu bir yönü var; ama yine de bir çocuğa okutursanız biraz psikolojisi bozulabilir. Ayrıca içindeki illüstrasyonlar da bir harika! Birçok kişi bu kitap için Neil Gaiman’ın en güzel kitabı diyor. Ben henüz diğerlerini okumadım, bakalım onlar da bana bu tadı verecek mi :)

-5. Dalga – Rick Yancey:

Feci halde distopyaya aşerdiğim bir zamanda bu kitabı elime aldım ve okuyamama durumuymuş reading slumpmış hiçbiri kalmadı :D Kitaba bir kere başlayınca elinizden bırakamıyorsunuz. Yine ana karakteri çok sevmediğim ama okurken beni rahatsız etmeyen bir kitaptı :) Aksiyon, macera hiç bitmiyor. Üstelik öyle zekice kurgulanmış ki.. Önümüzdeki günlerde filmi çıkacak bu kitabı bir an önce okuyun derim ben, çok şey kaçırıyorsunuz zira.

Bu ay 5 kitap okuyabildim, hep sınavların yüzünden. Etkilerinden kurtulamadım ve kitap görmek istemedim bir süre :( Yine de fena bir sayı değil :)

Bu ayın favori kitabı açık ara farkla 5. Dalga oldu. İyi ki daha fazla geç kalmamışım :)

İzlediklerim:

Filmler:

-Diriliş:

O kadar ödüle aday gösterilince, e bi de Leonardo oynayınca beklentimi ayyuka çıkararak gittiğim bir filmdi. Öncelikle filmde hiçbir şey olmuyor arkadaşlar. Evet mekanlar, oyuncular falan güzel seçilmiş. Leonardo da işinin hakkını vermiş. Adamcağız Oscar için resmen çiğ et yemiş. Neyse ki aldı da hepimiz rahat ettik :D Filmi izlerken esnemekten gözlerim yaşardı. Acaba bir olay olacak mı, bu filmin amacı ne falan derken bitti de çıktık. Bence buna gitmeyin ya ne biliym şimdiki aklım olsa gitmezdim herhalde :/

 

-Ters Yüz:

Uzun zamandır animasyon izlememişken bana ilaç gibi gelmişti kendisi. İkinci filmini sabırsızlıkla bekliyorumm ve hala izlemeyen varsa lütfen daha fazla ertelemesin diyorum :) Ayrıntılı yorumum için tık :)

-Our Times:

Bunu da lise hasretimin depreştiği bir zamanda izlemiştim. Ben filmdeki o samimiliklerini, kötü çocuk tiplemesinden nefret eden bana filmin kötü çocuğunu sevdirmelerini çok hoş buldum. Bunu da ayrıntılı yorumunu yapmış olduğum için çok uzatmayacağım, yorumum için tık :)

 

-X+Y:

Otistik bir çocuğun matematik olimpiyatlarına hazırlanışını anlatan sıcacık bir hikaye. Karakterleri o kadar sevimli ki.. Hele o Tayvanlı kıza bayıldım :) Bu tip konulara ilgi duyuyorsanız, hatta duymuyorsanız bile kesinlikle herkesin izlemesi gereken bir film olduğunu düşünüyorum. Ben bayıldım ve sanırım defalarca daha izleyebilirim.

-Once:

Öncelikle bu filmde de herhangi bir olay olmuyor. Film zaten tamamen müzikten oluşuyor. Ama öyle güzel şarkıları var ki film bittikten sonra bile haftalarca dinlemeye devam ediyorsunuz. Ruhunuza iyi gelecek bir şeyler izlemek ya da yeni şarkılar keşfetmek istiyorsanız önerebilirim :)

Bu da filmden benim en sevdiğim şarkı:

 

-Deadpool:

Bu film bi harikaydı ya! Deadpool’un o dengesiz kişiliğine, esprilerine bayıldım! Marvel evrenini iyi bilenler için film çok daha komik olacaktır; ama ben şu çok bilmeyen halimle bile fena halde eğlendim. Tek kötü yanı cinsellik sahnelerinin abartılmış olmasıydı. Ve tabii oldukça fazla argo da içeriyor. Zaten 15 yaş sınırı olan bir film. Canınız sıkılıyorsa, biraz muziplik istiyorsanız, gülmeye ihtiyacınız varsa gidin izleyin derim :) Ben çok sevdim çünkü :)

Bu ay toplam 6 film izlemişim. Film izleme konusunda oldukça üşengeç olan bi Poşet için oldukça iyi bir sayı :)

Bu ayki favori filmim X+Y oldu. Sanırım filmi çok da iyi anlatamadım, spoiler vermekten korktum biraz. Ama lütfen gidip izleyin. Beğenmeme ihtimaliniz çok zayıf olacaktır :)

Dizi:

Oh My Venus!:

Birçok Koreseverin zaten çoktan izlemiş olduğu dizi. Ben yine geç kaldım ama olsun, çok zevk aldım. Zaten Shin Min Ah varsa ben onu gözüm kapalı izlerim çok seviyorum napiym :) E tabii bir de So Ji Sub olunca izleme isteği bir kat daha artıyor insanın. Başta bu çiftin çok da yakışmadığını düşünmüştüm; ama sonra gözüm alışınca sevimli bulmaya başladım :)

Dizide Shin Min Ah’ın avukat olması da izlemem için bir başka sebepti. İlerde kulağıma küpe olacak birsürü caps aldım izlerken.

E bir de tam bu diziyi izlerken diyette olmam ve karakterlerin diyet ve spor aşkı da birleşince zamanlaması harika oldu! Spora gittiğimde sürekli Oh My Venus OST’leri dinliyorum ve kendi kendime “hala dayanabiliyorsan limitini aşmamışsın demektir” diye hatırlatıp duruyorum :D

Kısacası benim çok sevdiğim dizilerden biri oldu, tavsiye edebilirim :)

İşte Poşet’in Şubat ayı böyle geçtii siz neler yaptınız? İçlerinden okuyup izledikleriniz var mı?