TRENDEKİ KIZ- PAULA HAWKINS KİTAP YORUMU

KÜNYE:

Adı: Trendeki Kız

Orijinal Adı: The Girl on the Train

Yazar: Paula Hawkins

Çeviren: Aslıhan Kuzucan

Yayınevi: İthaki, 2015

Alıntılar:

-Işıl ışıl bir güneş, bulutsuz gökyüzü ve oynayacak kimse, yapacak hiçbir şey yok. Bu şekilde yaşamak –şu an yaşadığım gibi- böylesine alabildiğine aydınlık ve gölgeden neredeyse yoksun, herkesin kendini sokaklara atıp alçakça ve insanı sinir edercesine mutlu olduğu yaz günlerinde daha zordu. Bu çok yorucuydu ve onlara katılmadığınız takdirde kendinizi kötü hissettiriyordu.

-Hayat bir paragraf değildir ve ölüm de bir parantez.

- İnsanların kalplerinin sesini dinleyerek verdikleri zararı nasıl umursamazca görmezden gelebildiklerini hiçbir zaman anlamamıştım. Kalbinin sesini dinlemenin iyi bir şey olduğunu kim söylemişti ki?

-Scott’un artık eskisi gibi olmadığını kendime hatırlatmam gerekiyordu. Tüm bunlar olmadan önce nasıl bir adam olduğunu devamlı kendime hatırlatmalıydım. Ve Scott’un tüm bunlar olmadan önce nasıl bir adam olduğunu bilmediğimi de kabul etmeliydim.

-Geri gelen hatıralara her zaman güvenilmez. Onlar gerçek hatıralar değildir.

Ben Ne Düşünüyorum?

Trendeki Kız, İthaki basımı çıktığından beri sürekli görüp bir hayli merak ettiğim; ama okuduğum kötü yorumlar sebebiyle aylarca uzak durduğum bir kitaptı. Sonra Goodreads 2015 ödüllerinde de kendisini görünce, e bir de okuoku’da 9,90 olunca artık bir şans vereyim dedim.

Öncelikle kapak tasarımı bi harika ya! Sanırım sırf bunun için bile birçok rafta yerini almıştır :) Konusuna gelince, Rachel adında alkolik ve saplantıları olan, her gün bir trene binip dışarıyı izleyen ve bu gördüklerinden kendince dünyalar yaratan bir kadının yaşamına tanık oluyoruz. İlk sayfalar birçok insana sıkıcı gelebilir. Çünkü öyle hunharca yeni olaylar olan kitaplardan değil. Bir trene biniyorsunuz ve etrafı izliyorsunuz. İzlediğiniz insanlara kendinizce yaşamlar hayal ediyorsunuz. Bu sırada da Rachel’ı biraz tanımış oluyorsunuz.

Sonra, o “cumartesi” gecesinden sonra olaylar hız kazanmaya başlıyor. Rachel bir anda kendini haftalardır tren penceresinden izlediği bu çiftin hayatında buluveriyor. Kitapta kaybolan birisi var ve siz sürekli olayları kendi kafanızda kurmaya başlıyorsunuz. Herkesten, her şeyden şüpheleniyor, tam olarak ne olduğunu öğrenmeden uyumak istemiyorsunuz. Ben kitabın sonunu tahmin edebilenlerden oldum :) Çünkü aşağı yukarı böyle kitaplarda ne olacağı bellidir, yani beklemediğiniz bir sonuç çıksın diye uğraşır yazar ki kitap sizi şoka soksun. Sanırım bir gün polisiye falan yazarsam yapacağım şey şu olacak; olayları tam da herkesin tahmin ettiği gibi sonlandıracağım ki işin içinde bir bit yeniği arayan okurlar dumura uğrasın :D

Kitapta en sevdiğim ayrıntı Rachel’ın uğradığı hafıza kayıplarıydı. Böyle ayrıntıların olduğu kitaplara bayılırım! Ama bir yandan da bu yönüyle bana Ahmet Ümit’in Sultanı Öldürmek kitabını hatırlattı. Şunu söyleyebilirim ki Sultanı Öldürmek’te kat kat daha fazla heyecanlanmış, kat kat daha büyük bir zevkle okumuştum. Yani bu tarz bir kitap okumak istiyorsanız bence Trendeki Kızdansa Sultanı Öldürmek’i tercih etmek daha yerinde bir seçim olacaktır.

Ben kitap okumaya aç olduğum bir dönemde okuduğum için mi yoksa normal bir zamanda okusam da öyle olur muydu bilmiyorum; ama hızlıca okuyup bitirdim ve bana akıcı geldi. Ama dediğim gibi özellikle başları biraz sıkabilir, ben sıkılmadım. Zaman zaman fazlasıyla heyecanlandım. Kendimi öyle bi kaptırmışım ki kitap bittiğinde “hepinizden nefret ediyorum” modundaydım. Kesinlikle haksızlık etmek istemiyorum, okunmayacak bir kitap değil ama yapılan aşırı övgülere bakıp da çok yüksek bir beklentiyle okursanız sizi tatmin edemeyecek bir kitap. Benim gibi çok merak ediyorsanız, indirimden alıp bir şans verebilirsiniz bence.  

Puanlama:

-Kapak Tasarımı: 5/5 (%5)

Tabiki tam puan! İthaki harika bi iş çıkarmış :)    

-İsim – Kitap Uyumu: 5/5 (%5)

Başka ne olacaktı ki zaten, nitekim orijinal adıyla da aynı.

-Özgün Konu – Özgün Anlatım: 3/5 (%30)

Çok da özgün değil sanki ya, yani birçok polisiyede olabilecek ayrıntılardı.

-Yazarın Dili:  5/5 (%30)

Yazar açık, anlaşılır, akıcı bir şekilde yazmıştı.  

-Kitabın Dünyası: 3/5 (%30)

Kitabın dünyası zaman zaman beni içine aldı evet, ama maalesef beni çok da tatmin etmedi. Olsa da olur olmasa da diyebileceğim bir kitap oldu.

Kitabın Puanı:  3,8 / 5