19 Kasım 2015 Perşembe

Neden Unuturuz? - Özel İsimler


Merhaba,

Bugün, şu an okuduğum kitap olan Günlük Hayatın Psikopatolojisi kitabında rastladığım ve düşündüğümde beni dehşete düşüren örneklerden bir tanesini aktarmak istiyorum size. Önce kitapla ilgili ufacık bir bilgi vermem gerekirse kitap bizi günlük hayatta karşılaştığımız olayların nedenine indirmeye çalışıyor. Mesela çok iyi bildiğimiz bir ismi neden unuturuz? Ya da ezbere bildiğimiz bir şiirin mısralarını neden unutur veya yerine yeni bir mısra uydururuz? Evet bu tip durumlarla sık sık karşılaşıyorum fakat bunların kökeninde psikanalize konu olabilecek şeyler olduğunu düşünmemiştim hiç. Gerçekten ilginç bulduğum örneklerden birini aynen aktarıyorum:

“M. Lederer, düğün yolculuğu sırasında, kısa süre önce tanıştığı ve genç karısına tanıştırmak zorunda kaldığı bir bayla karşılaşmıştı. Bu bayın ismini unutarak, ilk seferinde belli belirsiz bir mırıltı ile işin içinden sıyrılmıştı. Daha sonra aynı bayla ikinci defa (Venedik’te yolcular arasında karşılaşmalar kaçınılmazdır) karşılaştığında onunla ayrıca ilgilenmiş ve unuttuğu ismini söyleyerek kendisini güçlükten kurtarmasını rica etmişti. Yabancının yanıtı bilgili bir psikolog olduğunu gösteriyor: “İsmimi aklınızda tutamamanızı çok iyi anlıyorum. Benim ismim de sizinki gibi Lederer.”

Kendi ismimizi duyunca can sıkıcı bir duygudan kendimizi alamayız. Tedavime katılan bir bay isminin S. Freud olduğunu söylediğinde bu tür bir duyguyu net bir şekilde hissetmiştim. Bununla birlikte, eleştirilerimden birinin, bu tür durumlardan birinin içinde karşıt bir biçimde yer alması ihtimalini de göz önünde tutuyorum.”

Siz bu alıntıyı okuduğunuzda ne düşündünüz bilmiyorum fakat benim oldukça garibime gitti. Çünkü ben kendi ismimden birinin ismini hiç unutmadım. Başka isimleri sıkça unuturum fakat kendi ismimdense unutmam. Bununla birlikte bir başkasında ismimi görünce benim de bundan pek haz etmediğim doğrudur J


Siz hiç bu örnektekine benzer bir şey yaşadınız mı veya bu konu hakkında neler düşünüyorsunuz? Benimle paylaşırsanız çok sevinirim J

24 yorum:

  1. Başka Fatmanur'ları ben de sevmiyorum. Hatta birinin isminin Fatmanur olduğunu duyunca hemen 'Fatma' ve 'Nur' bitişik mi yoksa ayrı mı diye soruyorum. 'Ayrı' cevabını alınca sevinçle atlıyorum: "Benimki bitişik 😎"

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Freudcuğum haklı o zaman :))

      Sil
    2. Freud'un saplantılı fikirleri hariç pek çok öngörüsü haklı buluyorum aslında. Ama bu aramızda kalsın ;)

      Sil
  2. Semra isimli biriyle tanıştığımla içimden "daldan dala daldan dala semra kaynana" diyesim geliyor. Hele dümdük yüzüne mi dedin diye sorarsan; yok yüzüne demedim misafirdir sonuçta

    YanıtlaSil
  3. Ben hiç Mehlikâ tanımadım. Tanımak ister miydim? Hayır, benim o. Meslektaşım Freud'a saygılarımı sunuyorum. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Neyse ki ben de kendi ismimden çok az tanıdım :) Ne mutlu bize! :)

      Sil
  4. Okul zamanın da en yakın arkadaşımın ismi ile ismim aynıydı ve ben bundan mutluluk duyardım. Ben bu psikanalizin neresinde kalıyorum acaba :-)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Belki de o sevdiğiniz bir insan olduğu içindir :) Ya da Freud'un "karşıt bir biçimde yer alması ihtimalini" göz önünde bulundurduklarından da olabilirsiniz :)

      Sil
  5. Hey merhaba ben geldim.Isimleri unutmam kolay kolay

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Heyy hoşgeldinn! :) Freud'un tezini çürüteceğiz böyle giderse :D

      Sil
  6. Bilemedim şimdi hayatım da tanıdığım ozanların tamamı tatlıydı :) Freud çağımızda cahil kalmadı mı?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Seninki megalomani adlı bambaşka bir hastalık konusu arkadaşım :D

      Sil
    2. Kendimi tatlı görmüyorum ki ben :-) şeker ötesiyim

      Sil
    3. Kendimi tatlı görmüyorum ki ben :-) şeker ötesiyim

      Sil
  7. Benim doğduğum yıl kız çocuklarına Esra ismi fazlaca verilmiş.
    Bu sebeple bütün ortamlarda en az bir adaşım olmuştur.
    Bu durumdan ergenlik dönemimde bile rahatsız olmadım.
    Fakat şimdi dersine girdiğim sınıflarda adaşım bir öğrencim olursa
    ahlaksız, tembel, rahatsız edici bir tipse tedirgin oluyorum.
    Niye üstüme alınıyorsam artık :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne dersek diyelim insanda biricik olma arzusu var bence :)

      Sil
  8. İsmimi 'nicelik' değil 'nitelik' olarak biricik yapmak daha önemli benim için ,ki bu nedenle benimle aynı ismi taşıyanları değil benim hayalimi yaşayanları kıskanırım ama asla da unutmam :D

    YanıtlaSil
  9. İsmimi babaannemden almışım, o da babasının askerdeki komutanının eşinden almış ismini, komutanın eşi ismini kimden almış bilmiyorum :) benimle aynı ismi taşıyan birine pek rastlamadım ama ismimi sıkça yanlış telaffuz edenlerle epeyce karşılaştım ve onlara ''hani eskinden Türk sanat musikisi sanatcısı vardı, Samime Snay, hah işte; oradaki ''samime''! '' demek ve yüzlerinde hatırlamayan bakışı yakalamak pek fena bir duygu oldu hep :)
    İsim hafızam çok ama çok kötüdür, bu yüzden yazının epey ilgimi çekti :) Emeğinize sağlık...

    YanıtlaSil
  10. Samime Bisi
    bence çok güzel bir isminiz var az bulunması da cabası :) İsim hafızanızın kötü olduğunu düşünüyorsanız kesinlikle bu kitabı okumalısınız. sürekli unutmanın nedenleri üzerine teoriler üretilmiş. teşekkürlerr :)

    YanıtlaSil
  11. Kitap ilgimi çekti öncelikle, okuma listeme ekliyorum hemen..
    Konuya gelecek olursam kendi ismimden biriyle tanışınca çok bozulmuyorum öyle ama karşıdaki insan sanki dünya üzerinde bu sadece bizim başımıza gelmiş gibi "Ayy inanmıyorum adaşımm" gibi triplere girdiyse buz gibi soğuyorum yeminle. Bir de Esra isimli bir kuaföre giderdim, yardımcısının adı da Esraydı ve ben kuaföre gittiğimde bunu herkese yayarlardı. Muhakkak bu hurafeye inanan bir manyak çıkardı içlerinden de. Aramıza girip dilek falan tutarlardı. Ay bak yine tüylerim diken diken.. Sonra ne mi oldu? Kuaförümü değiştirdim :-D

    YanıtlaSil
  12. Heybemdeki Huzur
    Ahahah bu durum en çok da Esraların başına geliyordur eminim :) Esrasız kuaförler bulman dileğiyle :D

    YanıtlaSil

Blog / Site linki içeren yorumlar yayınlanmayacaktır.