KÖRLER ÜLKESİ - H.G. WELLS KİTAP YORUMU

KÜNYE:

Adı: Körler Ülkesi

Orijinal Adı: The Country of the Blind

Yazar: H. G. Wells

Resimleyen: Elena Ferrandiz

Çeviren: Evrim Öncül

Yayınevi: Kolektif Kitap

Ne Düşünüyorum?

Kitapçıda öylesine dolanırken rastlamıştım bu kitaba. Önce adıyla kendine çekti beni, sonra da tasarımı ve resimlendirmeleriyle. Daha önce H. G. Wells’ten hiç kitap okumamıştım, düşündüm ki belki de artık keşfetmem gerektiği için birdenbire karşıma çıkmıştır. Ve aldım tabii :)

Elinize almanızla bitirmeniz bir olan sarsıcı bir hikaye bu..

Yıllardır dünyayla hiçbir bağı kalmamış bir vadide yaşayan insanları anlatır bize. Günün birinde ülkede çocuklardan başlayarak herkes kör olmaya başlamıştır. Bunun nedeninin mikroplar ya da herhangi bir hastalık olabileceği düşüncesi kimsenin aklından geçmez. Günahlardır olanların müsebbibi. Şehre ilk gelenler mabet yapmadıkları için olmuştur bütün bunlar. Bu yüzden dertlerine çare bulması için şehrin dışına çıkan ama oluşan felaket yüzünden vadiye geri dönemeyen bir adamdan bahseder kitabın başlarında. Bu adam bütün sevdiklerini Körler Ülkesi’nde bırakıp kendine yeni bir yaşam kurmak zorunda kalmıştır. Yıllarca ülkesiyle ilgili anlattıkları ise bir masal olarak kalıp dilden dile dolaşmıştır. Derken bu adamın 15. Kuşaktan torunlarının yaşadığı zamanlarda bir dağcının yolu düşer bu ülkeye. Tuhaf renklerde binaları görünce “körler herhalde” diye düşünür. Sonra el sallayıp bağırdığı insanlardan karşılık alamayınca da içinde buranın gerçekten de efsanelerdeki Körler Ülkesi olduğuna dair bir inanç yeşerir. Madem ki “körler ülkesinde tek gözlü insan kraldır”, öyleyse kral ben olmalıyım diye bir umutla gider köylülerin yanına. Fakat bu insanlar o kadar uzun zamandır kör olarak yaşamaktadır ki, dünyanın sadece yaşadıkları vadiden ibaret bir yer olduğunu düşünürler. Ayrıca kör ya da görmek gibi deyimler de yoktur lügatlerinde. Görmeyi anlatmaya çalışır kahramanımız; fakat duyularının yeterince gelişmediği, yeni yaratıldığı için böyle saçmaladığı sözleriyle karşılanır. Darbe planları yapar kendince, çünkü kral o olmalıdır. Fakat şu anda tam olarak köyün delisidir.

Derken aşk yine karşımıza çıkar ve onu Körler Ülkesi’nde sonsuza kadar tutabilecek yegane duygu olarak dikilir önümüzde. Fakat aşkın da bir bedeli olmalıdır. Onu kulluk ve bayağılıktan, kör vatandaş mertebesine yükseltecek bir bedel..Fakat aşkı bunca bedele yetecek midir? “Körler ülkesinde tek gözlü insan kral” mıdır gerçekten?

Ben hep normallik algısını sorgulamışımdır. Hani anormal dediğimiz, ucube dediğimiz, deli dediğimiz insanlar var ya; kime göre normal değil onlar? Senin ya da çoğunluğun normal insan algısının o olması, doğru olanın da o olduğunu mu gösterir? Veya düşüncelerimiz mi bize hizmet etmeli yoksa biz mi onlara hizmet etmeliyiz? Saplantılı fikirlerimizden, doğrularımızdan ne ölçüde vazgeçebiliriz?

Okuyalım ve görelim o halde… Sonra siz karar verin, kulluk ve bayağılık mı, yoksa kör vatandaş mertebesi mi?

Puanlama:

-Kapak Tasarımı: 5/5 (%5)

Gerek kapak tasarımı,  gerekse içindeki resimlendirmeleriyle okuma zevkini  ikiye katlayan bir kitaptı.

-İsim – Kitap Uyumu: 5/5 (%5)

Daha ne desin adam :)

-Özgün Konu – Özgün Anlatım: 5/5 (%30)

İkisinin de oldukça özgün olduğunu düşünüyorum, diğer kitaplarını da fena halde merak ediyorum.

-Yazarın Dili:  5/5 (%30)

Oldukça akıcı ve ustaca bir üslupla yazılmış bir kitap, nasıl bittiğini anlamadım.

-Kitabın Dünyası: 5/5 (%30)

Bir an için Körler Ülkesi’ne gidip geldim. Kimi zaman ana karaktere “yapma!” diye haykırırken buldum kendimi.

Kitabın Puanı:  5 / 5