DEVRİMİN KIZI KİTAP YORUMU

KÜNYE:

Adı: Devrimin Kızı

Orijinal Adı: The Revolution of Ivy

Yazar: Amy Engel

Çeviren: Aslı Tümerkan

Yayınevi: Yabancı Yayınları, 2015

Alıntılar:

-Bishop’la tanışmadan önce burada daha başarılı olabilirdim. Birinin beni dinlemesine, yanımda yürümesine alışmadan önce. Biri beni sevmeden önce.

-Benden beklenene, diğer insanların iyi olduğunu düşündüğü şeylere göre değil, sadece kendi isteğime göre karar vermeye alışmam zaman alacaktı.

-Artık uykunun insana nasıl unutma şansı tanıdığını ama şafakla acının da uyandığını ve insanın bir saliseliğine ne çektiğini unuttuğu için daha da kötü hissettiğini anlıyordum.

-Kimse beni sadece kendim olduğum için istemezdi.

-“Ama sevgi budur zaten, değil mi? Sırf biri seni hayal kırıklığına uğrattı diye onu sevmeyi bırakmazsın.”

-Birçok insan bu kadar şanslı mıydı?  Onları gerçekten anlayan birini bulacak kadar? Onları sürekli daha çok kendileri gibi birine dönüştürmeye çalışmak yerine, dünyaya bakışlarının ve yaklaşımlarının bütün garip ve yabancı yollarını kabul edecek birini bulacak kadar? Diğer birçok kişi beni başa tür bir kıza dönüştürmeye çalışmışken, Ivy olmama izin vermek, Bishop’ın bana vereceği en değerli hediyeydi.

-Biz dünyayı patlattığımızdan beri bütün havalar daha ölçüsüzdü. Yazlar daha sıcak, kışlar daha soğuktu; çok şiddetli hortumlar, zorlu seller ve bitmek bilmez kuraklıklar oluyordu. Mevsimlerin sadece başka türden bir vahşet gibi gelmediği zamanların nasıl olduğunu merak ediyordum.

-Belki de Bishop’la ebeveynlerimizin aşkını onurlandırmamızın en iyi yolu, hikayelerine farklı bir son yazmaya çalışmaktı.

-Bir ömür boyu yalandan sonra gerçeğin acısına minnettardım.

-Belki de ölülerin sayısı milyonlara varınca, bir insanın ölümünü belirtecek onca yol kaybolmuştu.

-Dünya bizim kayıplarımızı, üzüntümüzün derinliğini hiç umursamadan dönmeye devam ediyordu. Tuhaf bir şekilde bu düşünce bana umut verdi. Bu ânı, bu acıyı atlatacaktık. Bu andan daha uzun süre yaşayacaktık.

*Kışın böyle resim çekmeyeni vuruyorlarmış.

Ben Ne Düşünüyorum?

Öncelikle neden bu kadar çok distopya yazılmaya başlandı? Sanırım dünyayı mahvettiğimize olan inancımız sandığımdan da fazla. Kurucunun Kızı ile karşılaştırınca Devrimin Kızı bende 1-2 tık aşağıda kaldı. İlk kitap kadar etkilendiğimi söyleyemem; fakat elimden bırakamadığımı ve heyecanın hiç azalmadığını, “şu bölümü de bitiriym ders çalışcam” diyip neredeyse sabahı getirdiğimi söyleyebilirim. Bazı alıntıları spoiler vermemek için buraya yazmadım fakat kırmızı post-itlerim bitti bu kitap yüzünden :/

İçerik olarak baktığımızda bu seride distopik ögeler genel olarak arka planda. Daha çok dostluk, aşk, kendin olmak gibi konular üzerine yoğunlaşıyor. Ha bir de bu “kendin olmak” konusu çok işleniyor. Galiba artık kendi kararlarımızı veremediğimiz bir nevi distopya yaşıyoruz. Kararları bizim yerimize diziler, filmler, reklamlar, popüler kültür ve siyasiler veriyor. Biz sadece “ee bu da bitti şimdi ne popüler olacak” diye bir bekleyiş içerisindeyiz. Ailelerimizi, dostlarımızı ya da her kime değer veriyorsak, söyledikleri her şeyi kabullenip içselleştirmeden sevebilmeliyiz belki de.

Kitabın sonu benim için tahmin edilebilirdi. Fakat tahmin etmeme rağmen yine de zaman zaman kanım dondu diyebilirim. Genel olarak sevdiğim, ama dilinin önceki kitaba göre biraz daha basit kaldığını düşündüğüm bir kitap oldu. Her şeye rağmen Bishop’u bir daha okuyamayacak olmak kötü :(

Puanlama:

-Kapak Tasarımı: 4/5 (%5)

Kapak tasarımı bence hoş, ama cildinin üzerindeki yazının çantamın içinde bir gün durduktan sonra silineyazması puan kırdı :(

-İsim – Kitap Uyumu: 5/5 (%5)

Uyumlu bir isim olduğunu düşünüyorum. Kitapla bağlantılıydı.

-Özgün Konu – Özgün Anlatım: 4/5 (%30)

Konu olarak kitabı eşleşme serisine benzetenler var, ben okumadığım için bilemiyorum. Anlatım olarak da özgün denilebilir.

-Yazarın Dili: 3/5 (%30)

Yazarın dilini genel olarak seviyorum; gayet akıcı, açık ve anlaşılır olarak aktarıyor yazdıklarını okuyucuya. Fakat önceki kitaba göre dilin basit kalmış olması puan kırma sebebim oldu.

-Kitabın Dünyası: 5/5 (%30)

Kitabın dünyası beni içine çekmeyi başardı. “Ee şimdi ne olacak” diye karaları bağladığım, Ivy’nin yaşadıklarını rüyamda yaşadığım zamanlar oldu. Bu yüzden benden tam puan!

Kitabın Puanı: 4,05 / 5