The Beauty Inside vs Her Gün

Merhaba!

Bu sefer izlediğim bir filmden bahsedeceğim size. Birkaç ay önce David Levithan’ın Her Gün’ünü henüz yeni okuduğum günlerde arkadaşlarımla buluşmuş sohbet ederken bu filmden bahsettiler. Anlattıklarına göre her gün farklı bedende uyanan birini anlatıyordu film. E ben de Her Gün’ü daha yeni okumuşum A’yı özlüyorum, ne yapsam da özlem gidersem diye düşünürken bu konuşmayı duyunca hemen aklımın bir kenarına not ettim filmi. Bir yandan da Levithan acaba bu filmden kopya çekmiş midir diye korktum açıkçası. Ancak bugün izlemek kısmet oldu.

The Beauty Inside, her gün farklı bedende, her gün farklı yaşta, farklı cinsiyette uyanan Woo Jin’in hikayesini anlatıyor bize. O da David Levithan’ın Her Gün’ündeki A gibi.. “Her gün farklı bedende. Her gün farklı hayatta. Her gün aynı kıza aşık.”

A, her gün farklı bir odada farklı bir yaşam içinde buluyor kendisini; fakat Woo Jin’de değişen tek şey yüzü. Bu yüzden Woo Jin’in daha avantajlı olduğunu düşünüyorum. En azından A gibi yarın hangi şehirde, hangi ülkede olacağım korkusu yaşamıyor. Sevdiği insana ulaşma ihtimali daha yüksek.

Ayrıca Woo Jin’in bir ailesi var, bir cinsiyeti var, arkadaşları var. A’nın bir ismi bile yok. Tamamen tek başına.

Nitekim her ikisi için de işler oldukça zor. Buraya kadarki karşılaştırmam tamamen benim gibi filmin içeriğini duyunca taklit ihtimalini düşünüp korkanlar içindi. Film izlerken kesinlikle bir taklit duygusuna kapılmadım. A da Woo Jin de ayrı ayrı karakterler. Ve bu filmdeki de sımsıcak bir hikaye. Ben bu filmi çok sevdim , galiba biraz da kitaptaki hikayeyi canlı canlı görme arzumdan kaynaklanıyordu bu. Kitabı okuyup da izleyenler ve okumayıp sadece filmi izleyenler düşüncelerini yazarsa çok mutlu olurum :)

Her şeyin bu kadar maddeselleştiği bu dünyada  birini ruhuyla sevmenin güzelliğini anlatışını sevdim ben bu filmin. Ara ara kendimi “Her” filmiyle karşılaştırırken de buldum. Bilhassa karakterlerden biri “biraz para ve bir mektup bırakıp gitti. Ertesi gün uyandığımda yüzünü bile hatırlamıyordum” dediğinde. Aynı hiçlik duygusunu Her’de de hissetmiştim. Sanki hiç olmamış gibi… Sanki bunca zaman bir rüyayı yaşamış gibi… Tabiiki bu bambaşka bir yazının konusu olurdu.

Bir de hangimiz her gün aynı kişiyiz ki? Dün olduğu gibi uyanan var mı aranızda? Su içtiğimiz nehir bile aynı nehir değilken bizim aynı insan olmamız ne acı verici olurdu. Tıpkı her gün farklı bir yüzle uyanmak gibi…

Romantik bir film izlemek isteyen ya da bende olduğu gibi farklı bir bedende uyanmak gibi olaylara meraklı olanlar için kesinlikle öneriyorum, keyifli olacaktır. Bir de bence bu film oturup tek başına izlenecek türden :) Ayrıca Her ve Her Gün’ü de kesinlikle tavsiye ediyorum. Sonra da yorumlarınızı benimle paylaşmayı unutmayın lütfen^^